కథనం : సుబ్బుఆర్వీ……………………………
“కళాకారుడి నిజమైన బాధ్యత కళను బ్రతికించుకోవడం.” కళ సమాజం కోసం, కళ కోసం పోరాడి నిలబడే తత్వం కొందరికే సొంతం. కళ సంస్కృతిలో అంతర్భాగం. నిజమైన కళాకారుడిగా మారడానికప్రతిభ అవసరం. దృఢ సంకల్పం , ఓర్పు, పోరాట స్ఫూర్తి గల వారు మాత్రమే విభిన్న కళలలో రాణించగలరు. అటువంటి ఓ విభిన్న కళాకారుడు శ్రావణ్ కుమార్.చదువులో మొద్దోడిగా మొదలయినా బొమ్మలేయడం అంటే చాలా ఇష్టంగా ఉండేది.
పది దాకా చదివి ప్రతిభను చూపే పనిలో ముందుకు నడిచారు. బొమ్మలేయడంలో తన ప్రతిభ దాగుందని గ్రహించి అందులో వైవిధ్యమైన ప్రయోగాత్మక మార్గాన్ని ఎంచుకొని తానేంటో తాను నిరూపించుకోవాలని నిర్ణయించుకున్నారు. మైక్రో ఆర్ట్ లో ముందుకు సాగినా అందరూ చేపట్టని, మరుగున పడిన లీఫ్ ఆర్ట్ వైపు మొగ్గు చూపారు శ్రావణ్.
లీఫ్ ఆర్ట్ అనేది చాలా పురాతన చిత్రకళ. దీని మూలాలు చైనా, జపాన్, భారత దేశాల్లో ఉన్నాయి. ఈ చిత్రకళ చాలా క్లిష్టమైన మరియు శ్రమతో కూడిన కళారూపం. దీనికి చాలా అంకితభావం, నైపుణ్యత అవసరం. అలాగే ఈ కళలో ప్రావీణ్యం పొందడానికి సంవత్సరాలు పడుతుంది. లీఫ్ ఆర్ట్ కి ప్రధానంగాఉపయోగించేది రావి ఆకు. రావి చెట్టుకు అటు పురాణాల్లో, వైద్యంలో , ఆధ్యాత్మికంలో ప్రత్యేక స్థానం ఉందన్న విషయం తెలిసిందే. పురాతన భారత దేశంలోపేపర్ రాక మునుపు రావి ఆకులపైనే రాసే వారని కూడా అంటారు.
పేపర్ రాక మునుపు రావి ఆకులపైనే రాసే వారని కూడా అంటారు. రావి ఆకులు అటు లేతవి, ముదురువి కాకుండా మధ్యస్థంగా ఉండేవి సేకరించి ఇరవై నుండి ముఫైరోజులు నీటిలో నానబెట్టాలి. ప్రతీ రెండు లేదా మూడు రోజులకు నీరు మార్చుకోవాలి లేదంటే వాసన వస్తాయి. తరువాత ఒక బ్రష్ తోటి పైన ఉన్న గ్రీనరీని చాలా సున్నితంగా జాగ్రత్తగా శుభ్రం చెయ్యాలి. మంచినీళ్ళ కుండలో రెండు రోజులు ఉంచి వాటిని తీసి నీడలో ఆరబెట్టి రెండు కాగితాల నడుమ జాగ్రత్త చేస్తారు.
ఎటువంటి రసాయనాలు వాడకుండా ఇలా సహజ పద్దతిలో చేస్తే వంద సంవత్సరాలు అయినా ఆకు పాడవదు. అందుకే ఈ పద్దతిలో రావి ఆకు అస్థిపంజరాన్ని కళకోసం సిద్ధం చేసుకుంటారు. ఈ క్రమంలో వంద ఆకులతో మొదలు పెడితే పదాకులు సిద్ధమయ్యి వచ్చే సరికి తల ప్రాణం తోకకి వస్తుంది. ఇంత కష్టపడి ఉల్లిపొర లాంటి ఆకులను తయారు చేస్తే అందులో గీసేటప్పుడు ఏ మాత్రం తప్పు జరిగినా ఇన్నాళ్ల కష్టం వృధానే.
చాలా సున్నితంగా వుండే ఆకు పొరలు ఏ మాత్రం చిరిగినా, బొమ్మ గీసేటప్పుడు తప్పు జరిగినా పడిన కష్టమంతా బూడిద పాలే. చివరగా అంతా అయ్యి చేతికి వచ్చేదాకా ప్రాణాలు గుప్పిట్లో పెట్టుకుని ఉండాల్సిందే. ఒక్కో బొమ్మ గీసేందుకు గంటల సమయం పడుతుంది. చాలా జాగ్రత్తగా ఎంతో సమయాన్ని కేటాయించి సహనాన్ని కలిగి ఉంటే తప్ప ఇది సాధ్యం కాదు.
అందుకే ఈ కళను ఎంచుకునే వారి సంఖ్య చాలా తక్కువగా ఉంటుంది. కానీ శ్రావణ్ కి ఈ ప్రయత్నంలో స్ఫూర్తి క్రియేటివ్ ఆర్ట్ స్కూల్ శ్రీనివాస్ గారి నుండి చక్కని ప్రోత్సాహం అందింది. సృజనాత్మకత, ఓపిక కలగలిసిన ఆర్ట్ ఎంచుకుని అందులో సాగిపోతున్న శ్రావణ్ జీవితంలో ఎన్నో విశేషాలు దాగున్నాయి. వైవిధ్యమైన ఈ కళ ఎన్నిక, శ్రమ, సహనం వెనుక అతని క్రీడా స్ఫూర్తి కూడా దాగుంది. శ్రావణ్ జీవితం వడ్డించిన విస్తరి కాదు.
ఎక్కడికక్కడ ఎదురీతే కిరాణా కొట్టులో పనిచేయడం మొదలు కోవిడ్ ముందు వరకు చేసిన ఫుట్ వేర్ కంపెనీ వరకు తన జీవితం శ్రమతోనే సాగింది, సాగుతుంది కూడా. ఒక వైపు పని చేసుకుంటూ మరోవైపు చిత్రకళ తో పాటుగా తనలో దాగిన క్రీడాకారుని గురించి చెప్పకుంటే తప్పే అవుతుంది. రాష్ట్రం తరపున జాతీయ స్థాయిలో సైక్లింగ్ లో పాల్గొని అనేక మెడల్స్ సాధించిన వ్యక్తి.
విజయవాడ సైక్లింగ్ క్లబ్ లో కీలకమైన వ్యక్తి. సైక్లింగ్ చేస్తూ సాగే టూరిస్ట్ లకు కావాల్సిన సదుపాయాలు ఏర్పాటు చేసి వారికి సహాయం చేయడం, కొత్తగా సైక్లింగ్ నేర్చుకునే వారికి మెళకువలు చెప్పి శిక్షణలో తర్ఫీదు ఇవ్వడంలో శ్రావణ్ కుమార్ కి ప్రత్యకమైన గుర్తింపు కూడాను. జంతువులన్నా , ప్రకృతన్నా కూడా చాలా ఇష్టం, అలాగే మానసిక సమస్యలతో ఆత్మహత్యలకు పాల్పడే విద్యార్థులను వాటి నుండి కాపాడేందుకు సైక్లింగ్ చేసిన మానసిక వైద్య బృందంతో కలిసి పనిచేశారు. దాని కోసం సైకిల్ ర్యాలీ చేశారు.
చాలా చిన్న వయసులోనే చిన్న చిన్న మనస్పర్థలు, కారణాలతో యువతరం ఆత్మహత్యలకు పాల్పడుతుంది. దాన్ని నియంత్రించి బ్రతికే ధైర్యం కల్పించడమే శ్రావణ్ ఆశించేది. శ్రావణ్ జంతు ప్రేమికుడు అలాగే జంతు సంరక్షకుడు కూడా. 
జంతువులపై హింసకు పాల్పడే వారిని ఎదిరిస్తూ యానిమల్ రైట్స్ కోసం పోరాడే వ్యక్తి. తనకు ఎదురుగా ఏ జంతువయినా బాధ పడుతుంటే చూస్తూ ఊరుకోడు, విజయవాడ యానిమల్ కేర్ టేకర్స్ గ్రూప్లో చురుకుగా పాల్గొనే సభ్యుడు.
ప్లాస్టిక్ వాడకం, కృష్ణా నదిలో పేరుకుపోతున్న చెత్త , రక్తదానం ఇలా అనేక సామాజిక అంశాల్లో అవగాహన కల్పిస్తూ సామాజిక కార్యకర్తగా తన వంతు పాత్రను పోషిస్తున్నారు. తనకు ఏదైనా రాదు అనంటే ఒప్పుకునే మనస్తత్వం కాదు శ్రావణ్ ది. ఎలాగైనా అది సాధించి నేర్చుకుని చూపుతాడు. దానికి నిదర్శనం మైక్రో ఆర్ట్లో కూడా చూపిన అతని ప్రతిభ. ఈరోజు ఉన్న ఎందరో కొత్తతరం మైక్రో ఆర్టిస్టులకు మెళకువలు నేర్పిన వ్యక్తి,
అలాగే ఆర్ట్ మీద ఆసక్తి ఉన్న వారికి తానే స్వయంగా మెటీరియల్ సేకరించి పంపి ప్రోత్సహించే గుణం. కళను పంచాలి, ఇతరులకు నేర్పాలి అప్పుడే మనం నేర్చుకున్న కళకు గుర్తింపు. కళను దాచుకుంటే ఒక్కరికే పేరు వస్తుంది కానీ కళను పంచితే ఎందరికో చేరి కళ బ్రతుకుతుంది. అందుకే మైక్రో ఆర్ట్ నుండి లీఫ్ ఆర్ట్ లోకి మారారు. లీఫ్ ఆర్ట్ నేర్చుకునే వారికి ఉచితంగా శిక్షణ ఇస్తున్నారు.
ఒక చిత్రకారుడు, క్రీడాకారుడు, సామాజిక కార్యకర్తగా విభిన్న పాత్రలు పోషిస్తూ సమాజం పట్ల బాధ్యత కలిగిన శ్రావణ్ కుమార్ కళకు అంకితమయ్యి మరుగునపడిన లీఫ్ ఆర్ట్ కి వైభవం చేకూర్చాలని సంకల్పించారు. డబ్బుకన్నా కళకు గౌరవం ముఖ్యం, కళాకారుడి నిజమైన బాధ్యత ఇదే. నాకు మాత్రమే పేరు ప్రఖ్యాతులు రావాలనే స్వార్థంతో నడిస్తే డబ్బు సంపాదించి, మెడల్స్ సాధిస్తాం కానీ కళను బ్రతికించుకోలేము.
కళను బ్రతికించుకోవడమే కళాకారుడి ధర్మం. దేశ వ్యాప్తంగా ఈ కళకు పునర్వైభవం చేకూర్చాలని సాగుతున్న శ్రావణ్ కుమార్ లో ఓ భగీరథుడు కనిపిస్తున్నాడు. ఈరోజు ఎందరో ప్రముఖులు శ్రావణ్ చేసే లీఫ్ ఆర్ట్ కోసం వేచి చూస్తున్నారు.
