Ravi Vanarasi ……………
సరిగ్గా ఒక శతాబ్దం క్రితం యుద్ధభేరి మోగిన సమయం.. బాల్కన్ల నేల రక్తంతో తడిసిన వేళ.. ఒక సాధారణ యువతి తన దేశం కోసం అసాధారణమైన సాహసం చేసింది. ఆమె పేరు మిలుంకా సావిచ్. చరిత్ర పుటల్లో నిలిచిపోయిన ఈ సెర్బియా వీరనారి, మానవ చరిత్రలోనే అధిక సంఖ్యలో పురస్కారాలు పొందిన మహిళా యోధురాలిగా ఖ్యాతి గడించింది.
ఆమె కథ ఒక సాధారణ వ్యక్తి అసామాన్య ధైర్యానికి, దేశభక్తికి నిలువెత్తు నిదర్శనం. 1912లో బాల్కన్ యుద్ధాలు మొదలైనప్పుడు, సెర్బియా దేశం కష్టకాలంలో ఉంది. దేశం కోసం ప్రాణాలర్పించడానికి యువకులు సైన్యంలో చేరుతున్నారు. మిలుంకా సోదరుడు కూడా యుద్ధానికి వెళ్లాలని ఉవ్విళ్లూరుతున్నాడు.
కానీ, విధి వక్రించింది. అతను తీవ్రమైన అనారోగ్యానికి గురయ్యాడు. తన సోదరుడిని యుద్ధభూమిలో చూడాలనే తపనతో, దేశానికి సేవ చేయాలనే బలమైన కోరికతో మిలుంకా ఒక సాహసోపేతమైన నిర్ణయం తీసుకుంది. పురుషుడి వేషం ధరించి, తన సోదరుడి పేరుతో సైన్యంలో చేరింది. అప్పుడామె వయసు కేవలం ఇరవై ఏళ్లు.
యుద్ధరంగంలో అడుగుపెట్టిన తొలి క్షణం నుంచే మిలుంకా ధైర్యం అందరినీ ఆశ్చర్యపరిచింది. ఆమె చూపిన తెగువ, పోరాట పటిమ మగ సైనికులను సైతం నివ్వెరపోయేలా చేశాయి. బ్రెగాల్నికా యుద్ధంలో ఆమె తీవ్రంగా గాయపడింది. ఆ సమయంలో ఆమె నిజ స్వరూపం బయటపడింది. కానీ, మిలుంకా ఏ మాత్రం వెనక్కి తగ్గలేదు.
ఆమెకు నర్సుగా విధులు నిర్వర్తించే అవకాశం వచ్చినా, ఆమె సున్నితమైన వైద్యం కంటే కఠినమైన యుద్ధభూమినే ఎంచుకుంది. గాయాల నొప్పిని దిగమింగుతూ, మరింత ఉత్సాహంతో శత్రువులపై పోరాడింది. యుద్ధం ఆమెకు ఒక వ్యసనం కాదు, తన దేశంపై ఉన్న ప్రేమను చాటుకునే మార్గం. మొదటి ప్రపంచ యుద్ధం ప్రారంభమైనప్పుడు, మిలుంకా సాహస గాథలు దేశమంతటా వ్యాపించాయి.
ఆమె ఒక సాధారణ సైనికురాలు కాదు, ఒక వీరనారిగా గుర్తింపు పొందింది. సెర్బియా అత్యున్నత సైనిక పురస్కారాలు – రెండుసార్లు ‘ఆర్డర్ ఆఫ్ కరాడార్డ్జె’ ఆమెను వరించాయి. ఎంతో మంది పురుష సైనికులు కూడా సాధించలేని విజయాలను ఆమె తన ఒంటరి పోరాటంతో సొంతం చేసుకుంది. ఒకానొక యుద్ధంలో, ఆమె ఒంటరిగా 26 మంది బల్గేరియన్ సైనికులను బందీగా పట్టుకుంది.
ఈ సంఘటన ఆమె పేరును మారు మోగేలా చేసింది.మిలుంకా ధైర్యసాహసాలు కేవలం సెర్బియాకే పరిమితం కాలేదు. ఆమె పోరాట స్ఫూర్తి ప్రపంచ దేశాలను సైతం ఆకట్టుకుంది. ఫ్రాన్స్ ఆమెను రెండుసార్లు ‘లెజియన్ ఆఫ్ హానర్’ మరియు ‘క్రోయిక్స్ డి గెర్రే’ పురస్కారాలతో గౌరవించింది. రష్యా దేశం ‘క్రాస్ ఆఫ్ సెయింట్ జార్జ్’తో సత్కరించింది. ఈ పురస్కారాలన్నీ మిలుంకా పోరాట పటిమకు, ఆమె చేసిన త్యాగాలకు గుర్తింపు.
ఆమె చరిత్రలో అత్యంత ఎక్కువ పురస్కారాలు పొందిన మహిళా సైనికురాలిగా నిలిచింది. అయితే, మిలుంకా ఈ గుర్తింపు కోసం ఎప్పుడూ పోరాడలేదు. ఆమె దృఢమైన నమ్మకం, తన దేశం పట్ల ఉన్న కర్తవ్య బుద్ధే ఆమెను ముందుకు నడిపించాయి.యుద్ధాలు ముగిసిన తరువాత, మిలుంకా జీవితం ఊహించని మలుపు తిరిగింది.
ఆమె అసాధారణమైన సేవలు ప్రజల జ్ఞాపకాల నుంచి క్రమంగా మరుగున పడసాగాయి. ఫ్రాన్స్‌లో గౌరవప్రదమైన పెన్షన్తో జీవించే అవకాశం వచ్చినా, ఆమె దానిని సున్నితంగా తిరస్కరించింది. తన స్వదేశమైన బెల్‌గ్రేడ్‌కు తిరిగి వచ్చి, సాధారణ జీవితాన్ని గడపాలని నిర్ణయించుకుంది. ఆమె పోస్టాఫీసులో గుమాస్తాగా, ఆ తరువాత ఒక పరిశుభ్రతా కార్మికురాలిగా పనిచేసింది.
ఒకప్పుడు యుద్ధభూమిని తన ధైర్యంతో గడగడలాడించిన వీరనారి, నిరాడంబరమైన జీవితాన్ని గడపడం అందరినీ ఆశ్చర్యానికి గురిచేసింది. రెండవ ప్రపంచ యుద్ధ సమయంలో మిలుంకా అనేక కష్టాలు ఎదుర్కొంది. ఆమె జైలు పాలైంది. కానీ, ఎన్ని ఇబ్బందులు ఎదురైనా ఆమె తన ఆత్మగౌరవాన్ని, మానసిక స్థైర్యాన్ని కోల్పోలేదు. ఆమె లోపల రగిలిన దేశభక్తి జ్వాల ఎప్పటికీ చల్లారలేదు.
దశాబ్దాల తరువాత, ఒక విజయోత్సవ వేడుకలో మిలుంకా కథ మళ్లీ వెలుగులోకి వచ్చింది. ఆమె ధరించిన మెడల్స్‌ను చూసి ప్రజలు ఆమెను గుర్తించారు. అప్పుడు ఆమె చేసిన త్యాగాలు, చూపిన ధైర్యం అందరికీ గుర్తుకు వచ్చాయి. ఆలస్యంగానైనా ఆమెను దేశం ఘనంగా సత్కరించింది.
1973లో మిలుంకా సావిచ్ కన్నుమూసింది. కానీ, ఆమె చూపిన ధైర్యం, చేసిన త్యాగం, లింగభేదాలను అధిగమించిన ఆమె స్ఫూర్తి భావితరాలకు ఎప్పటికీ ఆదర్శంగా నిలుస్తుంది. మిలుంకా సావిచ్ కేవలం ఒక యోధురాలు కాదు, ఆమె ధైర్యానికి, పట్టుదలకు, దేశభక్తికి ప్రతీక. ఆమె కథ మనకు స్ఫూర్తినిస్తుంది, కష్టాల్లోనూ మొక్కవోని ధైర్యంతో నిలబడాలని, దేశం కోసం ప్రాణాలర్పించడానికి కూడా వెనుకాడవద్దని చాటి చెబుతుంది.
