ఎవరీ హెమింగ్వే ? ఏమిటాయన కథ ?

Sharing is Caring...

Ravi Vanarasi ………………..

సృష్టిలో అరుదైన అద్భుతాలు కొన్ని. వాటిలో ఒకటి ప్రతిభ, మరొకటి విషాదం. ఈ రెండూ ఒకేచోట కలగలిపి అలల రూపంలో, అక్షరాల రూపంలో ఉద్భవించినప్పుడు ఒక గొప్ప కళాకారుడు పుడతాడు. అలాంటి అరుదైన ప్రతిభావంతులలో ఒకరు ఎర్నెస్ట్ హెమింగ్వే.

అతని జీవితం ఒక సుదీర్ఘమైన, దుఃఖపూరితమైన కథ. అది ఒక గంభీరమైన కవితలా, ఒక విషాద నవలలా సాగుతుంది. మనం అతని గురించి విన్న కథలు, అతను సృష్టించిన సాహిత్యానికి మించినవి. హెమింగ్వే అంటే అందరికీ ఒకటే చిత్రం: సిగార్ తాగుతూ, కఠినమైన ముఖంతో, గడ్డం పెంచి, సాహసాలు చేసే యోధుడు. కొందరికి అతను మగాడు అంటే ఇలా ఉండాలి అనే భావనకు ప్రతీక.

మరికొందరికి, అతను ఒక అహంకారి, స్త్రీ ద్వేషి. ఈ రెండు అభిప్రాయలు  కూడా నిజానికి చాలా వరకు అవాస్తవాలు. అతని జీవితం లోతైన విషాదాలతో నిండి ఉంది. మనం హెమింగ్వేను అర్థం చేసుకోవాలంటే, కేవలం అతని రచనలను చదివితే సరిపోదు. అతని జీవితంలో ఉన్న బాధలను, అతను అనుభవించిన మానసిక వేదనలను కూడా అర్థం చేసుకోవాలి.

అతని జీవితం ఒక పగిలిన అద్దం. దాని ముక్కలు, అతని ప్రతిభ, పిచ్చి,  విషాదాన్ని చూపిస్తాయి.
1899లో అమెరికాలోని ఇల్లినాయిస్ రాష్ట్రంలో హెమింగ్వే జన్మించాడు. అతని జీవితం మొదటి నుంచే విరుద్ధ భావాలతో నిండి ఉంది. అతని తండ్రి, డాక్టర్ క్లారెన్స్ హెమింగ్వే, చాలా కఠినమైన వ్యక్తి. తరచుగా కోపంతో, తీవ్రమైన నిరాశతో బాధపడేవాడు.

అతని తల్లి గ్రేస్, చాలా ఆధిపత్య స్వభావం కల వ్యక్తి . చిన్నప్పుడు ఎర్నెస్ట్‌ను ఆడపిల్లలాగా తయారు చేసి, తన అక్కకు కవలగా చూపించేది. ఈ విషయం తల్లిదండ్రుల మధ్య కోపతాపాలు సృష్టించేవి.  
ఈ వాతావరణంలోనే హెమింగ్వేలో హింసాత్మక ఆలోచనలు పెరిగాయి. అతను తన తండ్రిని తుపాకీతో కాల్చి చంపాలని అనుకునేవాడు. ఈ ఆలోచనలు అతనిలో లోతుగా నాటుకుపోయాయి.

చాలా సంవత్సరాల తర్వాత, తన తండ్రి తుపాకీతో కాల్చుకొని చనిపోయాడు.  ఆ సంఘటన అతని జీవితంలో ఒక పెద్ద మార్పును తెచ్చిపెట్టింది. ఆ గాయం అతనిలోని నిరాశను మరింత పెంచింది, అతని స్వభావాన్ని మరింత అస్థిరంగా మార్చింది.హెమింగ్వే తన తండ్రి ఆత్మహత్యకు తన తల్లిని“లావుగా ఉన్న కుక్క” అని, “దయ్యం” అని తిట్టేవాడు. తన తండ్రిని ఆమెనే చంపేసిందని ఆరోపించేవాడు.
అతని బాల్యంలోని ఆ గాయాలు, అతని ప్రపంచ దృష్టిని శాశ్వతంగా మార్చేశాయి.

హెమింగ్వే కుటుంబం విచిత్రమైనది మాత్రమే కాదు, మానసిక సమస్యలతో బాధపడేది. మానసిక రోగాలు వారి కుటుంబంలో ఒక విషపు నదిలా ప్రవహించాయి. క్లారెన్స్, గ్రేస్ దంపతులకు ఆరుగురు పిల్లలు. వారిలో నలుగురు ఆత్మహత్య చేసుకున్నారు. గ్రేస్ కూడా నిద్రలేమి, ఆందోళనతో బాధపడేది. హెమింగ్వే మేనమామలు కూడా మానసిక సమస్యలను ఎదుర్కొన్నారు. తర్వాతి తరాలు కూడా దీని నుంచి తప్పించుకోలేకపోయాయి.

హెమింగ్వే చిన్న కొడుకు గ్రెగరీ, బైపోలార్ డిజార్డర్‌తో బాధపడ్డాడు. అతని డాక్టర్ లైసెన్స్ రద్దు అయింది.  వ్యసనాలకు బానిసై జైలులో మరణించాడు. హెమింగ్వే మనవరాలు కూడా తీవ్రమైన నిరాశ, అనోరెక్సియా (తిండి తినలేకపోవడం)తో బాధపడి ఆత్మహత్య చేసుకుంది.

ఆధునిక మానసిక వైద్యం ప్రకారం, ఎర్నెస్ట్, అతని తండ్రి బైపోలార్ డిజార్డర్‌తో బాధపడి ఉండవచ్చు. ఆ రోజుల్లో ఈ వ్యాధి గురించి అవగాహన లేదు. అప్పట్లో దాన్ని “అసాధారణమైన ప్రతిభ”గా భావించేవారు. ఒక రోజు చాలా సంతోషంగా, ఉత్సాహంగా ఉండటం, మరో రోజు తీవ్రమైన నిరాశలోకి జారిపోవడం… ఇవన్నీ ఇప్పుడు మానసిక రుగ్మతగా గుర్తించబడ్డాయి. హెమింగ్వే స్వయంగా తన లేఖల్లో వాటి గురించి రాశాడు.

కొన్ని వారాల్లోనే ఒక గొప్ప రచనను పూర్తి చేయడం అతనిలోని మానియాకు నిదర్శనం. ఆ ఉన్మాదం అతనికి ఒక వరం, అదే సమయంలో ఒక శాపం. అతని ప్రసిద్ధ నవల ‘ది సన్ ఆల్సో రైజెస్’ కేవలం ఎనిమిది వారాల్లో రాశాడు. ఇది ఒక అద్భుతమైన పని, కానీ అది ఉన్మాద స్థితిలో రాసినది అని చెప్పవచ్చు. ఆ ఉన్మాదం తగ్గినప్పుడు, హెమింగ్వే తీవ్రమైన నిరాశలోకి జారిపోయాడు.

దాని నుంచి బయటపడటానికి మద్యం సేవించడం మొదలుపెట్టాడు. శరీరం కూడా ద్రోహం చేసింది
ఒకవేళ అతని మనసు అతనిని మోసం చేస్తే, అతని శరీరం కూడా అతనికి ద్రోహం చేసింది. హెమింగ్వే జీవితం నిండా శారీరక గాయాలు. అవి అతని మానసిక వేదనను మరింత పెంచాయి. మొదటి ప్రపంచ యుద్ధంలో అంబులెన్స్ డ్రైవర్‌గా పనిచేస్తున్నప్పుడు, ఒక మోర్టార్ పేలుడులో అతని కాలులో 200 కంటే ఎక్కువ శకలాలు దిగాయి.

అతను ఆ గాయాల నుంచి పూర్తిగా కోలుకోలేదు. ఆ ప్రమాదం అతనికి కేవలం శారీరక గాయాలను మాత్రమే కాదు, చీకటి పట్ల శాశ్వతమైన భయాన్ని కూడా మిగిల్చింది. జీవితాంతం అతను లైట్ ఆన్ చేసుకుని పడుకునేవాడు.ప్రమాదాలు అతన్ని వెంటాడాయి. పారిస్‌లో అతని తల మీద ఒక కిటికీ ఊడి  పడింది. క్యూబాలో కారు అద్దం పగిలి దానిలోంచి విసిరివేయబడ్డాడు. నార్మాండీలో మోటార్‌సైకిల్ ప్రమాదానికి గురై, మరోసారి మెదడు గాయపడింది.

ఆఫ్రికాలో సఫారీకి వెళ్ళినప్పుడు, అతని విమానం కూలిపోయింది. అతను బ్రతికాడు, కానీ మరుసటి రోజు మళ్ళీ విమానం కూలిపోయింది. అతను విమానం నుంచి తల పగలగొట్టుకొని బయటపడ్డాడు. ఆ ప్రమాదంలో అతని పుర్రెకు పగులు ఏర్పడింది.హెమింగ్వే  మెదడు కనీసం ఆరు సార్లు గాయపడింది.మద్యపానం, మానసిక రోగాలతో కలిపి, ఈ గాయాలు అతని నాడీ వ్యవస్థను దెబ్బతీశాయి.

మద్యం అతనికి స్నేహితుడు, అదే సమయంలో అతనిని చంపిన శత్రువు. మొదటి ప్రపంచ యుద్ధంలో గాయపడినప్పుడు హాస్పిటల్లోనే మద్యం సేవించడం మొదలుపెట్టాడు. తన తండ్రి చనిపోయే సమయానికి, మద్యం ఒక అలవాటుగా కాకుండా, ఒక అవసరంగా మారింది. వైద్యులు అతని కాలేయం దెబ్బతింటుందని హెచ్చరించారు.

మద్యం అతనికి నకిలీ ధైర్యాన్ని ఇచ్చింది, కానీ అది అతని నిరాశను మరింత పెంచింది, అతని శరీర అవయవాలను దెబ్బతీసింది, అతని మనసును మరింత అస్థిరంగా మార్చింది. అతని మద్య వ్యసనం పెరిగే కొద్దీ, అతని సంబంధాలు దెబ్బతిన్నాయి. భార్యలు వదిలి వెళ్లిపోయారు. స్నేహాలు చెడిపోయాయి. అతని శరీరం ద్రోహం చేసింది, అతని కలం కూడా కదపడానికి చాలా కష్టంగా మారింది.

హెమింగ్వేకు మరణం పట్ల ఒక ప్రత్యేకమైన ఆకర్షణ ఉండేది. అతని ఏడు నవలలలో ఐదు, కథానాయకుడి మరణంతో ముగుస్తాయి. తన లేఖలలో అతను మళ్లీ మళ్లీ ఆత్మహత్య గురించి రాశాడు. కొన్నిసార్లు సానుభూతితో, మరికొన్నిసార్లు కఠినమైన హాస్యంతో. తన తండ్రి మరణంలో అతను విషాదాన్ని మాత్రమే కాకుండా, ఒక విధమైన పరిష్కారాన్ని కూడా చూసాడు.

తన చివరి సంవత్సరాల్లో, అతను తీవ్రమైన అనుమానంతో బాధపడ్డాడు. ఎఫ్‌బీఐ తనను గమనిస్తోందని నమ్మాడు. నిజానికి వారు అతనిని గమనిస్తూనే ఉన్నారు. మాయో క్లినిక్‌లో ఎలక్ట్రోకన్వల్సివ్ థెరపీ (ఈసీటీ) చికిత్స అతని జ్ఞాపకశక్తిని, పదాలను దొంగిలించింది. రాయలేకపోవడం అతనిని మరింత కుంగదీసింది.

 1961 నాటికి, అతను పూర్తిగా కృంగిపోయాడు. అతని శరీరం శిథిలమైపోయింది, అతని మనసు ముక్కలైపోయింది, అతని కలం నిశ్శబ్దమైపోయింది. ఆ సంవత్సరం జూలైలో ఒక షాట్‌గన్‌తో కాల్చుకొని ఆత్మహత్య చేసుకునే ముందు, అతను అనేక సార్లు ఆత్మహత్యకు ప్రయత్నించాడు. అప్పుడు అతని వయసు 61.

మరి మనం హెమింగ్వే గురించి ఎలా ఆలోచించాలి? అతని గొప్పతనాన్ని, సాహసాలను మాత్రమే చూసి పొగడాలా? లేక అతనిలో స్త్రీద్వేషిని,తాగుబోతుని అహంకారిని చూసి నిందించాలా? లేక అతను ఎలా ఉన్నాడో అలా చూద్దామా? అంటే, అపారమైన ప్రతిభతో, అపారమైన బాధతో పుట్టిన వ్యక్తిగా చూద్దామా?
నిజానికి హెమింగ్వే వీటన్నింటి కలయిక.

అతను ధైర్యవంతుడు, క్రూరుడు, తెలివైనవాడు, అతను క్షమించరాని పనులను చేశాడు. అదే సమయంలో అతను రాసిన రచనలు ఇప్పటికీ మనం ఎలా రాస్తాం, ఎలా ఆలోచిస్తాం, మానవ పరిస్థితిని ఎలా అర్థం చేసుకుంటాం అనే దానిపై ప్రభావం చూపుతున్నాయి.

Sharing is Caring...
Support Tharjani
error: Content is protected !!