Ravi Vanarasi …………………….
Discussions on Official Language
భారతదేశ స్వాతంత్య్రం ఒక చారిత్రాత్మక ఘట్టం. ఎన్నో త్యాగాల ఫలితంగా వచ్చిన ఈ స్వాతంత్య్రం ద్వారా దేశంలో ఒక నూతన అధ్యాయం మొదలైంది. నాడు దేశాన్ని పరిపాలించడానికి, పౌరుల హక్కులను కాపాడటానికి ఒక పటిష్టమైన రాజ్యాంగం అత్యవసరమైంది.
ఈ మహత్తర కార్యాన్ని నెరవేర్చడానికి ఏర్పాటైన రాజ్యాంగ సభలో ఎన్నో కీలకమైన చర్చలు జరిగాయి. ఈ చర్చల్లో అత్యంత ఆసక్తికరమైనది. చాలామందికి తెలియనిది దేశానికి అధికార భాష ఏమి ఉండాలనే అంశంపై జరిగిన చర్చ
ఈ చర్చలో చోటుచేసుకున్న ఒక ఊహించని మలుపు ఏమిటంటే, బెంగాల్‌కు చెందిన ఒక ముస్లిం సభ్యుడు, నజీరుద్దీన్ అహ్మద్, సంస్కృత భాషను దేశానికి అధికార భాషగా ప్రతిపాదించారు.
ఈ ప్రతిపాదనకు డాక్టర్ బి.ఆర్. అంబేద్కర్ వంటి గొప్ప వ్యక్తి మద్దతు తెలపడం మరింత ఆశ్చర్యం కలిగించే విషయం. అయితే ఉత్తరాదికి చెందిన కొంతమంది బ్రాహ్మణ సభ్యులు ఈ ప్రతిపాదనను వ్యతిరేకించారు. ఈ క్రమంలో చర్చ ఒక ప్రత్యేకమైన, లోతైన కోణాన్ని ఆవిష్కరించింది.
నాటి చర్చలో ఈ ప్రతిపాదన చేసిన వారి లోతైన ఉద్దేశాలు, మద్దతు తెలిపిన వారి విభిన్న దృక్కోణాలు, వ్యతిరేకించిన వారి సహేతుకమైన కారణాలను సమగ్రంగా విశ్లేషిద్దాం. ఇది కేవలం ఒక భాషా చర్చ మాత్రమే కాదు, నవ భారత నిర్మాతల ఆలోచనలు, ఆశయాలు అప్పటి సమాజంలోని సంక్లిష్టమైన పరిస్థితులను కూడా తెలియజేస్తుంది.
భారతదేశం భిన్నత్వంలో ఏకత్వానికి నిలువెత్తు నిదర్శనం. ఇక్కడ అనేక భాషలు, సంస్కృతులు, ఆచారాలు, సంప్రదాయాలు ఉన్నాయి. స్వాతంత్య్రం వచ్చిన తర్వాత, ఈ వైవిధ్యాన్ని గౌరవిస్తూనే దేశాన్ని ఒకే తాటిపై నిలబెట్టడం ఒక పెద్ద సవాలుగా మారింది.
పరిపాలనా సౌలభ్యం కోసం, దేశ ప్రజల మధ్య సమన్వయం కోసం ఒక ఉమ్మడి భాష అవసరం అనే భావన అప్పట్లో చాలా మందిలో బలంగా ఉండేది. అయితే, ఆ ఉమ్మడి భాష ఏది ఉండాలనే విషయంలో రాజ్యాంగ సభలో గట్టి చర్చలు జరిగాయి. ఒక వర్గం హిందీని దేశానికి జాతీయ భాషగా ప్రతిపాదించింది.
దేశంలో ఎక్కువ మంది ప్రజలు హిందీ మాట్లాడటం దీనికి ప్రధాన కారణం. అయితే, ఇతర ప్రాంతీయ భాషల చారిత్రక ప్రాధాన్యతను,వాటి గొప్ప సాహిత్యాన్ని గుర్తించాలని వాదించే వారు మరొకవైపు తమ గళాన్ని గట్టిగా వినిపించారు.
ముఖ్యంగా దక్షిణ భారతదేశం నుండి వచ్చిన సభ్యులు హిందీని ఏకైక అధికార భాషగా చేయడం పట్ల తీవ్రమైన అభ్యంతరాలు వ్యక్తం చేశారు. వారి ప్రాంతీయ భాషలకు కూడా ఒక గొప్ప చరిత్ర ఉందని, వాటిని విస్మరించడం దేశ సమగ్రతకు మంచిది కాదని వాదించారు.
తమిళం, తెలుగు, కన్నడ, మలయాళం వంటి భాషలకు వేల సంవత్సరాల చరిత్ర ఉందని గుర్తు చేశారు. ఈ సున్నితమైన,సంక్లిష్టమైన సమయంలో నజీరుద్దీన్ అహ్మద్ చేసిన సంస్కృత భాషా ప్రతిపాదన చర్చను ఒక ఊహించని మలుపు తిప్పింది.
ఈ ప్రతిపాదన కేవలం భాషా పరమైన అంశాలను మాత్రమే కాకుండా, దేశం యొక్క సాంస్కృతిక వారసత్వం, చరిత్ర, భవిష్యత్తు, జాతీయ గుర్తింపు వంటి అనేక ముఖ్యమైన విషయాలను ప్రభావితం చేసే ఒక కీలకమైన అంశంగా మారింది. ఈ చర్చ కేవలం ఒక భాషను ఎన్నుకోవడం మాత్రమే కాదు, నవ భారత దేశం ఆత్మను, దాని అంతర్లీన విలువలను నిర్వచించే ఒక ప్రయత్నం.
నజీరుద్దీన్ అహ్మద్, బెంగాల్‌కు ప్రాతినిధ్యం వహించిన ఒక విద్యావంతుడు.న్యాయవాది.. ముస్లిం లీగ్ నుండి భారత రాజ్యాంగ సభకు ఎన్నికైన ఆయన, సభలో చేసిన ప్రతిపాదన చాలా మందిని ఆశ్చర్యానికి గురిచేసింది. ఆయన ఇంగ్లీష్‌తో పాటు సంస్కృత భాషను కూడా రాబోయే 15 సంవత్సరాల పాటు దేశ అధికార భాషగా చేయాలని సూచించారు.
ఆయన వాదన ప్రకారం, సంస్కృతం భారతీయ భాషలన్నింటికీ మూలంగా ఉంది. దాదాపు అన్ని ప్రధాన భారతీయ భాషలలో సంస్కృత పదాలు కనిపిస్తాయి. ఇది దేశం గొప్ప సాంస్కృతిక వారసత్వానికి ఒక నిదర్శనం. మన ప్రాచీన జ్ఞానం, వేదాలు, ఉపనిషత్తులు, పురాణాలు, ఇతిహాసాలు,శాస్త్రీయ గ్రంథాలన్నీ సంస్కృతంలోనే లిఖించబడ్డాయి.
ఈ భాష మన దేశం సాంస్కృతిక, మేధో సంపదకు ఒక జీవనది వంటిది. అంతేకాకుండా, సంస్కృత భాష అనేక సంక్లిష్టమైన వ్యాకరణ నియమాలకు, ఖగోళ శాస్త్రానికి, గణిత శాస్త్రానికి, వైద్య శాస్త్రానికి, శాస్త్రీయ విజ్ఞానానికి నిలయమని ఆయన వివరించారు.
ప్రాచీన భారతీయ తత్వశాస్త్రం, యోగా, ఇతర జ్ఞాన సంపద కూడా సంస్కృతంలోనే ఉంది. ఒక ముస్లిం సభ్యుడు సంస్కృత భాషను అధికార భాషగా ప్రతిపాదించడం నిజంగానే ఒక చారిత్రాత్మక విషయం. ఇది భాషకు మతంతో ఎలాంటి సంబంధం లేదని, అది కేవలం జ్ఞానానికి, సంస్కృతికి .. మానవ మేధస్సుకు ఒక వాహిక అని తెలియజేస్తుంది.
నజీరుద్దీన్ అహ్మద్ ఈ ప్రతిపాదన ఆయన విశాల దృక్పథాన్ని, భారతీయ సంస్కృతి పట్ల ఆయనకున్న గౌరవాన్ని, భాష ప్రాముఖ్యతను ఆయన ఎంతగా గుర్తించారో తెలియజేస్తుంది. ఆయన ఈ ప్రతిపాదన ద్వారా దేశంలోని విభిన్న భాషా సమూహాల మధ్య ఒక వారధిని నిర్మించాలని ఆశించారు.
డాక్టర్ అంబేద్కర్ అనూహ్యమైన స్పందన
డాక్టర్ బి.ఆర్. అంబేద్కర్, భారత రాజ్యాంగ నిర్మాతలలో ఒకరు. అణగారిన వర్గాల కోసం జీవితాంతం పోరాడిన గొప్ప నాయకుడు. ఆయన గురించి చాలా మందికి తెలిసిన విషయం ఏమిటంటే, ఆయన హిందూ మతంలోని కొన్ని ఆచారాలను,కుల వ్యవస్థను తీవ్రంగా వ్యతిరేకించారు.
కాబట్టి, ఆయన నజీరుద్దీన్ అహ్మద్ ప్రతిపాదనను వ్యతిరేకిస్తారని చాలామంది భావించారు. అయితే, ఆశ్చర్యకరంగా ఆయన ఈ ప్రతిపాదనకు కొన్ని రకాలుగా మద్దతు తెలిపారు. అంబేద్కర్ మాట్లాడుతూ, సంస్కృతం ఒక మృత భాష అని కొట్టిపారేయడం సరికాదని తేల్చి చెప్పారు. రోజువారీ జీవితంలో ప్రజలు మాట్లాడే భాషల కోణంలో చూస్తే, అనేక భారతీయ భాషలు కూడా పూర్తిగా జీవించి లేవని ఆయన అభిప్రాయపడ్డారు.
ఒకవేళ సంస్కృతం చాలా భారతీయ భాషలకు మూలమైతే, దానిని అధికార భాషగా ఎందుకు స్వీకరించకూడదని ఆయన ప్రశ్నించారు. అంబేద్కర్ సంస్కృత భాష ప్రాముఖ్యతను ఏమాత్రం తక్కువగా అంచనా వేయలేదు. ఆయనకు తత్వశాస్త్రం, న్యాయశాస్త్రంలో సంస్కృతం విలువ బాగా తెలుసు.
ప్రాచీన భారతీయ గ్రంథాలు, న్యాయ సూత్రాలు, ధర్మశాస్త్రాలు ఎక్కువగా సంస్కృతంలోనే ఉన్నాయి. అంబేద్కర్ అనూహ్యంగా మద్దతు పలకడం అనేక మందికి ఒక కొత్త ఆలోచనను ఇచ్చింది. ఒకవైపు సంస్కృత భాషను వ్యతిరేకిస్తున్న వారు ఉంటే, అంబేద్కర్ వంటి ఒక ప్రముఖ నాయకుడు దానిని సమర్థించడం నిజంగా ఒక ముఖ్యమైన పరిణామం.
అంబేద్కర్ మద్దతు కేవలం భాషా పరమైనది మాత్రమే కాదు, ఇది ఆయన విశాలమైన ఆలోచనలకు, దేశం సాంస్కృతిక వారసత్వం పట్ల ఆయనకున్న గౌరవానికి నిదర్శనం. ఆయన దృష్టిలో భాష అనేది జ్ఞానానికి ఒక సాధనం. దానిని కుల, మత భేదాలు లేకుండా అందరూ పొందగలగాలి.
